column van merel

“Het bier is bijna op”, zegt ze. Ik sta achter onze geïmproviseerde bar op een grote catering bij gasten thuis terwijl mijn collega het vertelt. “Écht bijna”, benadrukt ze. De onrust in haar stem is bijna tastbaar. Bij zo’n omvangrijk feest is de grote uitdaging om in te schatten wat mensen gaan drinken en hoeveel. Soms is het meer fris, dan weer wijn of bier, krijgt het één de overhand, of is het juist in balans. En dat kun je niet altijd van te voren weten.

De Bierambulance?

Ik haal even diep adem, raad mijn collega aan hetzelfde te doen, en pak het opschrijfboekje dat ik altijd bij me draag. Samen bespreken we onze opties en ik schrijf ze uit. Terugrijden naar Bubbles? Nee, dan is het bier niet koud. De ‘Bierambulance’ bellen? (Ja, die bestaat echt). Maar nee, die levert niet op deze locatie.

Stress

Tien jaar geleden was ik flink in de stress geschoten. Zowel privé als op werk organiseerde ik wel eens feestjes. En of het nou een bruiloft in de brasserie of een kerstontbijt voor mijn eigen familie was… Ging er iets mis of moest ik gewoon veel regelen; zenuwen vulden mijn hoofd.

Stukje voor stukje

Met de tijd leerde ik – gelukkig – dat ik niks oplos met stress. De verschillende onderdelen waaruit Bubbles & More inmiddels bestaat, hebben me geholpen om dit soort gelegenheden, werk of privé, op te splitsen. Om het einddoel tijdelijk even los te laten en te focussen op de kleine stapjes. Stukje voor stukje, om uiteindelijk de grote puzzel in elkaar te kunnen leggen. Je begint bij de hoekjes, dan de buitenkant, vervolgens de invulling. Ik hoef niet meteen te zorgen voor een groot, geweldig feest, voor in één keer een prachtige legpuzzel. Stap voor stap zorg ik voor het eten, mooi servies, bloemen op tafel, aankleding en de juiste drankjes (voor zo ver mogelijk dan, hè). Dat maant mijn hoofd kalm en maakt elk stukje haalbaar.

“Het wordt altijd weer een keer avond”

Soms ontstaat er nog wel eens stress, wat prima is. Want het houdt me scherp, zorgt ervoor dat ik de puzzel kan leggen. Als ik het op voel komen, glimlach ik ernaar. Dan denk ik aan mijn moeder – ondernemer in hart en nieren – die zegt: “Het wordt altijd weer een keer avond.” Ik leerde dat je op jezelf moet vertrouwen, en op dat het altijd goed komt. En die ‘goed’ is ook goed genoeg. Perfect kan niet altijd: mensen zeggen je feestje af, het eten staat wat later op tafel, je kind heeft stiekem een hap uit de taart genomen of in dit geval: het bier is op. Want ook bij de allermooiste legpuzzels, mis je soms een stukje, ontstaat er een krasje.

Trots

Stap voor stap bekijk ik ons bierprobleem. Ik overleg, schrijf op, denk na en haal adem. Het wordt altijd weer een keer avond, zeg ik in gedachten tegen mezelf. Dan loop ik naar de gastheer van het feest. Ik vertel kalm wat er aan de hand is en wat de opties zijn. “O, joh! Ik vertrouw erop dat jij de beste keuze maakt”, reageerde hij. En dat deed ik. De lege plek in de puzzel vulden we op: met extra wijn, cocktails en vrolijke mocktails. De tien jaar jongere Merel zou apetrots zijn geweest. En de Merel die ik nu ben, is het ook. 

Meer lezen